​​​​​​​ราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ในกรุ๊ปมหาวิทยาลัยราชภัฏ^^

[Tawanida]

ราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; คำย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของเมือง7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของราชสำนักดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน นักเรียนและก็นักศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตนเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้เป็นสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ว่าพระนางไม่มีส่วนรู้เหตุการณ์ในการจัดตั้งรวมทั้งมิได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาแต่อย่างใด

มหาวิทยาลัยที่นี้มีพื้นฐานมาจากการตั้ง "โรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เมื่อวันที่ 17 พ.ค. พ.ศ. 2480 เปิดสอน วุฒิบัตรประโยคครูประถม (เปรียญเปรียญ) ต่อมาจึงได้เลื่อนฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พ.ศ. 2518 ตามพ.ร.บ.วิทยาลัยครู พ.ศ. 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ราชภัฏ

วันที่ 14 ก.พ. พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูเขามิพลอดุลยเดชะมหาราช บรมท้องนาถบพิตรทรงพระได้โปรดกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถานศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ ทั้งยังได้พระราชทานยี่ห้อพระราชตราลัญจกรประจำพระองค์ให้เป็นยี่ห้อเครื่องหมายประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" โดยอัตโนมัติ แม้กระนั้นยังไม่เป็นทางการ เหตุเพราะยังไม่มีการประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และก็เมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 24 เดือนมกราคม พ.ศ. 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาจึงมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2547 พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา มีผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับแต่นั้นเป็นต้นมา

ความเป็นมามหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีและสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์คุณ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������ม.ราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงความคิดว่าสถานที่ในวังชั้นในแออัด ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน ก็เลยโปรดให้สร้างพระตำหนักและตึกในบริเวณสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายข้างหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา เจ้าจอมและก็พระราชธิดา ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ปริมาณ 32 วัง รวมถึงอาคารที่พักของบรรดาบริวาร โดยมีสมเด็จพระวิมารดรเธอ ท่านเจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีทุ่งนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับในพระราชวังสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พ.ศ. 2472 (สิ้นพระชนม์ในวังที่ประทับสวนสุนันทา) ด้วยเหตุว่าในยุคนั้นบรรดาเจ้าขุนมูลนาย เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำลูกสาว และหลานของตัวเองมามอบตัวต่อสมเด็จพระวิมารดาเธอฯ เยอะมากๆ สมเด็จพระวิแม่คุณฯ จึงทรงให้สร้าง "โรงเรียนนิภาคาร" ขึ้นภายในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการเล่าเรียนในยุคนั้น และอบรมจริยา มรรยาท งานฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ราชภัฏ เมื่อถึงปี พ.ศ. 2475 ได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาเกรงภัยจากการบ้านการเมือง ก็เลยได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนกระทั่งหมดเกลี้ยง บางพระองค์ได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองแล้วก็หลายท่านเสด็จลี้ภัยการบ้านการเมืองไปอยู่ต่างประเทศ สถานศึกษานิภาคารจึงเลิกจัดการไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกทอดทิ้ง ขาดการดูแลใส่ใจ พระราชวังต่างๆชำรุดทรุดโทรมเป็นอันมาก พื้นที่ภายในรกร้างว่างเปล่า ต่อมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความเห็นว่าสวนสุนันทาถูกทอดทิ้งรกร้างอยู่มิได้ทำประโยชน์ จึงเห็นสมควรให้นายกรัฐมนตรีได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่อยู่ที่อาศัยของรัฐมนตรีรวมทั้งผู้แทนราษฎร แต่ว่าสภาผู้แทนราษฎรขอเพียงแค่พื้นที่ภายนอกกำแพงติดถนนหนทางสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของผู้แทนราษฎรเท่านั้น คณะรัฐมนตรีจึงลงความเห็นเห็นควรว่า ควรที่จะใช้สถานที่นี้ให้มีคุณประโยชน์แก่การศึกษาเล่าเรียนรวมทั้งมอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในปัจจุบัน) ดำเนินการตั้งขึ้นให้เป็นสถานศึกษาของชาติ และก็สถานที่เรียนรู้นี้ให้ชื่อโดยอาจชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นที่ระลึกนึกถึงโดยเรียกว่า "โรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการศึกษาเล่าเรียนมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2480 เป็นต้นมา จวบจนกระทั่งตอนนี้ดังคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชสวนสู่สถานศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������ราชภัฏ