เมื่อมั่งมีอย่าวางท่า จนถึงไม่เอาพี่เอาน้อง เดี๋ยวจะเป็นคนรวยต กอั บเปรียบเสมือนชายคนนี้..

[Panitsupa]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน เกือบทุกเข ตของ ก รุ งเท พ และหั วเมืองใหญ่ๆรวมแล้วก็ประมาณ 500 ไร่

และก็เมื่อ 30 ปีกลายนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้ท่องเที่ยวครั้งละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มามากไม่น้อยเลยทีเดียว ก็ส่งลูกเรียนเมืองนอกหมด ไม่ต้องดำเนินงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมถูกใจ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้กำไรมามากมายอยู่แบบเดียวกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

แล้วก็จู่ๆพอเพียงอยู่มาวันนึงนั้น ก็มีญาติผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆด้วยเหตุว่าคิดว่าตนเองมีเงินมากจะกล่าวอะไรกับคนไหนกันแน่อย่างไรก็ได้

แม้กระนั้นก็ให้เงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้มองเห็นหน้าอีกนะ

เพราะว่าเงินที่ให้ คิดว่าให้ทาน ต่อจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ตอนนั้นผมไม่ทราบเลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดทำการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าแล้วในปีนั้นเกิดวิ ก ฤ ต


น้ำท่วม พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินเยอะแยะ เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นเจ๊ งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจจนหมดตัวข าดทุนภายใน 2 ปี

คือสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงแต่หนี้ 200 กว่าล้าน เดี๋ยวนี้ผมเป็นบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องเพียงพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต และก็ภรรยาผมก็ไม่มีกระจิตกระดวงใจ

ทำอะไร อีกทั้งลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามทางชีวิตตัวเอง

ผมไม่เคยได้มองเห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจำต้องยกหม้อ กวยเตี๋ยว

ล้างจาน แต่ว่าพอมันอยู่นานวันเข้าเวลานี้ ผมปลงได้เอง ผมมาตรากตรำตอนแก่แต่

ก็พอเข้าใจชีวิตมากยิ่งขึ้น เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แต่ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เนื่องจากว่าในช่วงเวลานั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้เหมือนพ่อผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดด้วยเหตุว่าชีวิตลูก มีค่ามากยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ถึงแม้ว่าจะทำ อ ย่ า ง ไรพ่อก็ยอม

ถ้ามีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และแสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณต่อไปแล้ว แต่ถ้าเกิดคุณลุงทุกข์ยากลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าราวกับที่คุณลุงด่ าบิดาผมหรอกนะ ด้วยเหตุว่าถ้าไม่มีเงินคุณลุง ผมคงไม่ร อดในวันนั้น

เพราะว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมเอาอย่างที่พ่อบอกแล้วให้ทดแทนหนี้สิน

ก้อนนี้ให้ลุง แล้วก็ส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้จักก ร ร มของคนไหนกันแน่ของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุดังกล่าว ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง และลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขามิได้ด่ าผมแต่ว่าหลานพูดความจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับความจริงไม่ได้เท่านั้น

แต่ขณะนี้ผมมีความสุขดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีจำนวนมากผมเกลียดชังคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมรับประทานผมเที่ยว

แม้กระนั้นในช่วงเวลานี้ผมหมดเนื้อหมดตัว มีหนี้สิน ไม่มีสหาย ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น เวลานี้ผมห่วงเพียงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เนื่องจากว่าไม่อย าก

มองเห็นเมียลำบ าก ไม่ต้องถามคำถามว่าผมเป็นผู้ใดกัน ร้านอยู่ที่ไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิดเตือนใจ อาจไม่มีคำว่า ย า กจนกระทั่งสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก หากไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และก็ประเด็นนี้สอนใจก้าวหน้าจริงๆ

มันถือว่าเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกจำนวนไม่น้อยเลยที่ทะนงตน ลืมตัว มีความคิดว่าตัวเองเหนือผู้ใด

"มองดูให้สูงราวกับท้องฟ้า
แม้กระนั้นอย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
ไม่เอาพี่เอาน้อง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/
คำค้นหา : เศรษฐี